Skoro omówiliśmy już samogłoski krótkie, to pora na ich rozszerzoną wersję, czyli na samogłoski długie. Ich charakterystyczną cechą jest dwukropek znajdujący się zaraz po symbolu samogłoski. Co więcej, wygląd samogłosek długich różni się od tego, jak wyglądają samogłoski krótkie (np. /ɪ/ oraz /i:/ lub /ʌ/ oraz /ɑ:/). 

Poniżej przedstawione są samogłoski długie wraz z przykładowymi słowami. Podkreślona literka w angielskim słowie wskazuje na umiejscowienie omawianego dźwięku.

ɑ: – długie ”a” – występuje np. w: ”car’‚ /kɑː/

i: – długie ”i” – występuje np. w: ”keen” /kiːn/

u: – długie ”u” – występuje np. w: ”crew” /kruː/

ɔː – czyli długie ”o” – występuje np. w: ”awful” /’ɔːfl/

e: lub ɜ: – czyli długie ”e” – występuje np. w: ”bird” /bɜ:d/

Możecie sami zauważyć, że samogłoski długie (tak samo jak samogłoski krótkie) są proste w obsłudze i są kompletnie niemagiczne.