Morfologia w kontekście języka – krew czy nie?

books (1)Oj dawno nie pisałam fonetycznego wpisu! Takiego, który aż będzie ociekał piękną fonetyką, a dziś nadszedł ten cudowny dzień, w którym w końcu jestem całkowicie po sesji (wyniki ostatniego egzaminu otrzymałam wczoraj) i mogę pozwolić sobie na posiedzenie w książkach. Ostatnio miałam badanie krwi i przypomniało mi się, że morfologię można zobaczyć nie tylko u lekarza czy w laboratorium. Dzisiaj będzie o morfologii, która nie jest związana jedynie z badaniami krwi, ale także z językiem. Ba, postaram się nawet udowodnić, że w tym przypadku język i krew mają ze sobą powiązanie. Zaczynamy!

Morfologia (ang. ”morphology” /mɔːˈfɒl.ə.dʒi/) nie jest jedynie kojarzona z badaniem krwi. Wkracza ona także w język i jest niezwykle istotna! Morfologia zajmuje się formami, strukturami i budową słów. A konkretniej? W wielu językach słowa, które na pierwszy rzut oka wydają się nie być trudne, mają w sobie ogromną ilość elementów. Przykładem może być słowo „nitakupenda” wzięte z języka suahili Czytaj dalej

Oddychanie oraz udźwięcznienie – dźwięki dźwięczne i bezdźwięczne

Dzisiaj wpis będzie krótki, bo i oddychanie i różnica pomiędzy dźwiękami dźwięcznymi i bezdźwięcznymi nie należą do rzeczy trudnych. Wiemy już, że fonetyka to nauka o dźwiękach, a dźwięki produkujemy oddychając. Ba, te dźwięki mogą być dźwięczne lub bezdźwięczne, ale jak je rozróżnić? Łatwizna!

notes (2)

Na początku pod lupę weźmiemy oddychanie i jego rolę w tworzeniu mowy. Powietrze umożliwia nam tworzenie dźwięków, bo uaktywnia i działa na fałdy głosowe. Jednakże co dokładnie kryje się w tym powietrzu? Proces usuwania powietrza z płuc nazywany jest egresywnym strumieniem płucnym (”engressive pulmonic airstream”), a wszystkie dźwięki, które tworzymy powstają poprzez ruch powietrza – mniejszy lub większy. Egresywny strumień płucny jest najczęstszym ruchem powietrza występującym w wielu językach. W niektórych językach (w tym w naszym polskim!) Czytaj dalej